Ham Spirit

Szczegóły
Odsłony: 5216

 

Dziś za sprawą Internetu możliwość swobodnego i szerokiego wypowiadania się (prezentowania swych opinii) ma niemal każdy. Kiedyś - nie licząc mówców z Hyde Parku - jako pierwsi uzyskali radioamatorzy-nadawcy. Choć początkowo nieliczni ( i nie zawsze licencjonowani) korzystali z tej możliwości coraz szerzej. Zaszła konieczność stworzenia (początkowo niezbyt sformalizowanych) zasad "poruszania się w eterze" i współpracy. Nazywano to duchem krótkofalarstwa. I przez wiele lat to wystarczało!

W 1957 roku został przyjęty przez Zjazd Polskiego Związku Krótkofalowców "Kodeks krótkofalowca", wzorowany na "Ham spiricie", autorstwa Paula Segala W9EEA z 1928r.

 

Jest on zbiorem zasad mających określać wzajemny stosunek krótkofalowców do siebie i (szeroko rozumianego) otoczenia. Mówi on o tym, że:

  • Krótkofalowiec jest dżentelmeński. Nigdy świadomie nie używa eteru dla swojej rozrywki w sposób utrudniający innym amatorom prowadzenie korespondencji.
  • Krótkofalowiec jest lojalny wobec swego stowarzyszenia. Zawdzięczając mu możność uprawiania krótkofalarstwa, wkładem swej pracy przyczynia się do dalszego rozwoju Polskiego Związku Krótkofalowców.
  • Krótkofalowiec jest postępowy. Utrzymuje swą radiostację na szczytowym poziomie współczesnej wiedzy technicznej, korzystając z niej sprawnie i zgodnie z przyjętymi zwyczajami.
  • Krótkofalowiec jest koleżeński. Nadawanie tempem dostosowanym do życzenia korespondenta, życzliwa rada dla początkującego, pomoc i wyrozumiałość dla radiosłuchacza - to znamiona ducha amatorskiego.
  • Krótkofalowiec jest zrównoważony. Mimo, że krótkofalarstwo jest jego pasją, nigdy nie pozwala, aby kolidowało z jego obowiązkami wobec domu, pracy, szkoły i społeczności. Krótkofalowiec jest patriotą. Jest zawsze gotowy służyć swą wiedzą i sprzętem krajowi i społeczeństwu.

Rozwinięciem tego jest zbiór zasad zawartych w dokumencie Johna Devoldere, ON4UN, Marka Demeulemere, ON4WW, tłum.: Wiesława Wysockiego, SP2DX, "Etyka i procedury operacyjne dla krótkofalowców", Wydanie 2, lipiec 2008.

W skrócie zasady te można przedstawić następująco:

  • Zanim załączysz nadajnik, posłuchaj czy na tej częstotliwości nie pracuje już inny radioamator. Jeśli słyszysz stację amatorską na tej częstotliwości, powstrzymaj się od nadawania tak długo, dopóki będziesz pewien, że nie spowodujesz zakłóceń. Możesz przestroić się na inną, wolną częstotliwość
  • Zwracaj uwagę na dokładne wstrajanie się w częstotliwość pracy korespondenta, jeśli chcesz z nim pracować. Jeśli tego nie uczynisz, korespondent może się zgubić i łączność nie będzie nawiązana, lub zostanie przerwana. Dokładne dostrojenie powoduje ponadto zmniejszenie szerokości zajmowanego kanału, a tym samym zakłóceń na paśmie.
  • Zawsze dostosuj tempo swojego nadawania do tempa nadawania korespondenta. Odpowiadaj korespondentowi zawsze z taką szybkością, jaką on nadaje CQ lub z jaką zgłosił się na Twoje CQ. Jeśli chcesz pracować w szybszym tempie, zaproponuj korespondentowi "pse QRQ".
  • Nie nadawaj słów dwukrotnie, jeśli nie jest to konieczne; poczekaj, aż Twój korespondent Cię o to poprosi. Tylko raport, QTH i imię należy powtarzać 2 lub 3 razy.
  • Zwróć uwagę, czy QSO przeprowadzone było na "Twojej" częstotliwości. Jeśli nie, to do prowadzenia następnej łączności wybierz inną, wolną częstotliwość. Zasada ta obowiązuje także podczas zawodów.
  • Po zakończeniu łączności na "Twojej" częstotliwości nigdy nie wołaj bezpośrednio po SK od razu CQ, lecz poczekaj chwilę i posłuchaj, być może ktoś pragnie nawiązać z Tobą łączność.
  • Raporty podawaj zawsze rzetelnie. Nie należy się sugerować chwilowym dobrym odbiorem, lecz podać średnią odbioru.
  • Przed rozpoczęciem pracy bądź przygotowany do podania stanu pogody, gdyż Twój korespondent może Cię o to poprosić.
  • Zaleca się przeprowadzenie próby nadawania za pomocą sztucznej anteny. Jeśli jest to możliwe, należy nadać "TEST" i własny znak wywoławczy.
  • W czasie łączności używaj wielu słów grzecznościowych, miłych, staraj się z łączności uczynić miłą rozmowę, wprowadzić koleżeński nastrój.
  • W żadnym przypadku nie wolno Ci się zgłaszać na wywołanie DX-owe, jeśli dla wołającego nie jesteś stacją DX-ową.
  • Nadawanie rozpocznij od średniego poziomu mocy wyjściowej, którą w zależności od potrzeb można później skorygować.
  • Bardzo chętnie widziany jest do prowadzenia łączności poziom mocy wyjściowej QRP (max. 5 W), świadczący o dużym zaangażowaniu operatorskim i technicznym.

Powrót

"The Amateur's Code" to oryginalny tekst autorstwa Paula Paul M. Segal, W9EEA:

"The Amateur's Code:

The Radio Amateur is:

Considerate... never knowingly operates in such a way as to lessen the pleasure of others.

Loyal... offers loyality, encouragement and support to other amateurs, local clubs, and his or her national radio amateur association.

Progressive... with knowledge abreast of science, a well-built and efficient station and operation above reproach.

Friendly... slow and patient operating when requested; friendly advice and counsel to the beginner; kindly assistance, cooperation and consideration for the interest of others. These are the hallmarks of the amateur spirit.

Balanced... radio is an avocation, never interfering with duties owed to family, job, school, or community.

Patriotic... station and skill always ready for service to country and community." (Paul M.Segal, W9EEA, in 1928).

//