sPlan 8.0 - Siatka, przyciąganie (Ed)

Szczegóły

Odsłony: 12509

Siatka

IMO jedną z ważniejszych czynności wstępnych podczas rozpoczynania tworzenia schematu na karcie jest odpowiednie ustawienie siatki.

Najczęściej podczas rysowania siatka (o wcześniej zdefiniowanych parametrach) jest aktywna. Siatka jest widoczna wyłącznie na ekranie monitora. Nie jest prezentowana na wydruku czy jego podglądzie.

Już na pierwszy rzut oka widać, że siatka charakteryzuje się następującymi parametrami: rastrem, tj. odstępem pomiędzy kolejnymi punktami oraz sposobem wyświetlania, do wyboru: kropki (ustawienie domyślne) lub linie (kreski).

Podczas rysowania lub przesuwania figur oraz komponentów punkty charakrerystyczne (np. węzeł początkowy, czerwony punkt, punkt referencyjny, itd.) "ziarniście" przeskakują z jednego punktu siatki na kolejny.

Ta funkcja jest bardzo pomocna w dokładnym pozycjonowaniu, lokowaniu czy podłączeniu elementów, komponentów.

Raster siatki (odstęp pomiędzy kolejnymi punktami) można w dowolnej chwili modyfikować poprzez kliknięcie napisu: Siatka na dolnej belce okna edytora.

Przy pomniejszeniu karty w oknie edytora do takiej wielkości, że punkty siatki stykały by się ze sobą - wyświetlanie siatki zostaje automatycznie wyłączone.

Innym parametrem, który możesz zmodyfikować jest "Kontrast. W tym celu otwórz pozycję Siatka w menu okna dialogowego Ustawienia główne (menu główne: Ustawienia). Możesz tutaj zmodyfikować intensywność wyświetlanej siatki.

Z kolei pozycja: Opis siatki wskazuje co ile elementów siatki ma pojawiać się znak wyróżniający. Np. wartość 5 oznacza, że co każde 5 linii/kropek siatki jest wyświetlanych specjalny symbol (np. krzyżyk). Ułatwia to orientację np. podczas liczenia.

Parametr: Linie/Kropki wskazuje na sposób w jaki ma być prezentowana na ekranie siatka.

Przyciąganie do siatki

To (chyba najbardziej znane) ikony aktywujące przyciąganie do siatki.

Oznacza to ni mniej ni więcej, że tzw. punkt referencyjny rysowanej przez nas figury znajdzie się na przecięciu się linii siatki.

I wszystko byłoby fajnie, gdyby każdy miał świadomość, że ten magiczny "punkt referencyjny" (to nie "czerwony punkt" komponentu) może mieć różną lokalizację.

Również siatka może mieć różne "oczka". Czasami wystarczy chwila nieuwagi (drobny ruch myszką), by nasze przemyślane założenia dotyczące jego lokalizacji legły "w gruzach".

W przypadku komponentów bibliotecznych tym co decyduje o "dociągnięciu" jest "czerwony punkt".

Najwięcej kłopotów (oczywiście początkującym) sprawia to, że niektóre komponenty zostały zapisane (w bibliotekach) w siatce, której rozmiar oczek jest inny niż np. 0,5mm.

1mm to domyślna wielkość oczek siatki nowej karty. I czasami trudno trafić z połączeniami lub linie połączeń układają się inaczej niż pionowo czy poziomo.

Dlatego kreśląc połączenia komponentów na karcie warto zwrócić uwagę na zgodność rozmiaru "oczek" siatki.

Przyciąganie do kąta

Te ikony aktywują przyciąganie do kąta podczas rysowania linii.

Prawdę powiedziawszy pierwotnie nie mogłem wyczuć w jakich warunkach "to działa".

Ale gdy okno edycji karty odpowiednio powiększyłem zauważyłem sytuacje, gdy kursor był dociągany do pozycji, w której linia przyjmowała nachylenie równe n*45st.

Na razie niezbyt często korzystam z tej opcji. Może latego, że zmiana koloru rysowanej linii jest dla mnie wystarczającym sygnałem o parametrach linii. Ale może czegoś jeszcze "nie wyłapałem".

W każdej chwili wciskając klawisz Shift można chwilowo wyłączyć ten typ przyciągania podczas rysowania linii.

Przyciąganie do połączeń

Za pomocą tych ikon możesz włączyć (i wyłączyć) przyciąganie do punktów połączeń. Podczas rysowania schematu to bardzo pomocna funkcja.

Wszystkie: węzły linii, punkty początkowe oraz końcowe łuków, a także krzywych Beziera rozpoznawane są jako punkty połączeń.

Gdy podczas rysowania kursor zbliży się do takiego punktu tryb przyciągania do połączenia przechwyci ("zatrzaśnie") kursor.

Wokół punktu połączenia pojawi się czerwone kółko.

Wciskając klawisz ALT można tymczasowo dezaktywować przyciąganie. W linii statusu klawiszy: Alt, Ctrl czy Shift znacznik tego klawisza zostanie podświetlony. Korzystając ze wsparcia tej funkcji można szybko i precyzyjnie tworzyć na schemacie kolejne połączenia.

Tryb gumowy

Przy pomocy tych ikon możesz włączyć lub wyłączyć "tryb gumowy".

Tryb ten powoduje, że podczas przesuwania komponentu wszystkie (rzeczywiste!) linie połączeń z nim były utrzymywane razem. Przy wyłączonej funkcji gdy komponent zostanie przesunięty to zakończenie linii połączenia pozostanie w dotychczasowym miejscu.

Warunkiem przwidłowego funkcjonowania jest to by końcówka komponentu z linią były (prawidłowo) połączone.

Zaznaczenie "rzeczywiste" nie jest przypadkiem. Linie będące składnikiem komponentu nie są traktowane jako linie połączeń.

Gdyby i one były przemieszczane podczas ruchu komponentu ich symbole ulegałyby destrukcji. Czyli tryb gumowy nie działa jeśli 2 komponenty są połączony bezpośrednio, tj. bez łączących je dodatkowych linii.

Ponieważ chcemy jak najszybcie zacząć rysować na wstępie warto poznać narzędzia i funkcje edytorskie.

Opis innych narzędzi czy funkcjonalności edytora sPlan 8.0 znajdziesz tutaj.

Inne artykuły o funkcjonalnościach i możliwościach sPlan 8.0 znajdziesz tutaj.